Bij doorhalen denken de meeste mensen aan ’s nachts waker te blijven om  de volgende ochtend met een kater te begroeten. Molenaars hebben andere gedachten bij doorhalen. Eens in de zeven jaar moeten de roeden van de molen worden doorgehaald.

Bij de meeste huidige molens zijn de roeden (wieken) van gelast staal. Beide roeden steken kruislings door de askop en worden hierin vastgezet met o.a. houten wiggen. Zowel de roeden als de askop staan bloot aan weer en wind en fel zonlicht. In de askop ontstaat een ideaal milieu voor roestvorming van de roeden. De askop zelf is van gietijzer en kan dus niet roesten. Als men het roestproces ongehinderd laat doorgaan zullen de roeden in het midden doorroesten en breken.

De molenaar zorgt voor roestpreventie! Om de zeven jaar worden de wiggen losgeslagen en wordt de rechtopstaande roede opgetild uit de askop .Het roestvlak komt in zicht. Aan alle vier zijkanten ontroest men de roede en wordt een anti-roestmiddel aangebracht. Ook wordt er met speciale meetapparatuur gekeken of er geen verborgen scheuren op deze plek in de roede zitten. Daarna zakt de roede weer tot op zijn plaats in de askop en zetten de wiggen de roede vast. Soms brengt de molenaar in de askop een bitumenlaag aan, van ouds gebruikte men dakleer als isolatielaag tussen roede en askop.

Daarna draaide men het wiekenstelsel om de ander roede ook te behandelen. De molenbouwers bij De Vriendschap toonde geen hoogtevrees toen ze op 14 februari 2024 in een hoogwerker de roeden doorhaalden. Het bakje van de hoogwerker slingerde door de harde wind zodanig dat ze na afloop enigszins zeeziek weer beneden kwamen. 

foto’s Martijn Scholten